قایق مرداب رو
وقتی ارتش بعث عراق خرمشهر را از دست داد و رزمندگان ایرانی توانستند شهر را پس بگیرند، دشمن به تکاپو افتاد تا پدافند دفاعی مطمئنی را در مناطق کوهستانی و صعب‌العبور شکل بدهد. در مناطق پست و هموار هم وضع به همین شکل بود. سنگرهای مثلثی شکلی ایجاد شده بود تا جلوی پیشروی رزمندگان ایرانی را بگیرد.
دشمن تمام راه‌های دسترسی رزمندگان ایرانی را مسدود کرده بود. اما آن سوی خط، رزمندگان ایرانی در فکر راه نفوذ دیگری به مواضع دشمن بودند تا موازنه جنگ را به نفع خود تغییر دهند. تنها یک راه مانده بود. ورود از مواضع آبی منطقه. رودخانه اروند و منطقه وسیع هورالعظیم از جمله این مناطق بود.
ارتش بعث عراق هرگز به ذهنش خطور نمی‌کرد که نیروهای عراقی بخواهند از این مناطق صعب‌العبور برای نفوذ استفاده کنند. واحد اطلاعات عملیات جنگ فرصتی یافته بود تا خوب این منطقه را بررسی کند. منطقه شرایطی داشت که در گزارش اولیه واحد اطلاعات به دست آمد.
باز کردن معبر در هور، گرما و هوای شرجی، امکان شنیدن صدای کنار زدن نی‌ها توسط عراقی‌ها، ابتلاء به بیماری‌های پوستی برای نیروهای نظامی و غیر بومی، آبگرفتگی درون بلم‌ها و آوردن اطلاعات از خاک عراق از سختی‌های شناسایی در این منطقه بود.
هورالعظیم هم‌سطح دریا بود اما گاهی اوقات ارتفاع آب تا دو متر بالای سطح دریا قرار می‌گرفت. نی‌های مرتفع که گاهی 2 تا 7 متر بودند و پوشش فشرده سطح هور از پوشش نی‌ها، تردد به هیچ عنوان امکان‌پذیر نبود. قرارگاه نصرت به فرماندهی شهید علی هاشمی شناسایی هورالعظیم را در نهایت اختفاء انجام داد.
در فرآیند شناسایی، نی‌ها و گیاهان آبزی بین پره‌های موتور قایق‌ها می‌افتاد که روند شناسایی را کُند و غیرممکن کرده بود. همین مشکل باعث شد بچه‌های مهندسی جهاد دست به کار شوند و قایقی مناسب منطقه هور طراحی کنند. آنها برای رفع این مشکل، پروانه موتور قایق‌ها را تغییر دادند و با ابتکاری خاص، پروانه‌هایی طراحی کردند که می‌توانست هم روی نی و هم روی آب با سرعت حرکت کند.
این ابتکار متفاوت، پروانه موتور فولکس قورباغه‌ای بود که تنها با هوا کار می‌کرد و برای خنک شدن نیازی به آب نداشت. هوا برای خنک کردن این ملخ‌ها کافی بود. بعدها گروه مهندسی جهاد توانستند نمونه کامل این قایق را با استفاده از موتور هواپیما تکمیل کنند.
«ایمان و پشتکار» ویژگی خاص بچه‌های مهندسی جهاد بود که با داشتن آن توانسته بودند خلاقیت، نوآوری و ابتکار را به دل کار بیاورند و فضای سخت آن روزهای جنگ تحمیلی را مدیریت نمایند.
