بوم وزیر شعار
شعارها انگشت‌های اشاره‌ای هستند که راه نشانمان می‌دهند. همه ما با شعارهای انقلاب خاطرات تلخ و شیرین بسیاری داریم. بعضی‌هایشان را هنوز هم استفاده می‌کنیم، حتی حالا که چهل سال از انقلاب گذشته است. گاهی هم شعارهای جدید می‌سازیم، در هر جای راه که لازم باشد.
بوم مسئله‌یابی
در مقصد ما قله‌هایی است که می‌خواهیم یک به یک آنها را فتح کنیم. اما همیشه یک مسئله در تمامی طول راه، فکرمان را آزار می‌دهد. از اینجا که ایستاده‌ایم تا جایی که می‌خواهیم برسیم، فاصله بسیار است. چگونه فاصله را طی کنیم؟ چگونه وضعیت امروزمان را به وضعیت مطلوبی برسانیم؟
بوم جوانگرایی
گاهی نیاز داریم نفسی تازه کنیم و کسانی ما را در ادامه راه همراهی کنند. کسانی که بتوانند بخشی از بار راه را بر دوش کشیده و همسفر ما شوند. «جوان» همسفری تازه‌نفس است که می‌تواند با خلاقیت و توانایی بی‌انتهایش ما را به مقصدمان نزدیک و نزدیکتر کند. با جوانان کارها دشوار نیست.
بوم ظرفیت‌شناسی
باید قوی شویم و برای قوی شدن لازم است در همه عرصه‌ها پیشرو باشیم. نگران نباشید. بخشی از آنچه را همه‌ی ما به دنبالش هستیم در خود ماست. کافی است داشته‌هایمان را بریزیم روی دایره و آنها را از سایه به آفتاب بیاوریم. هر یک از ظرفیت‌های ما گامی به سوی قوی شدن است.
بوم امید
امید آن‌گاه مقوم و حرکت‌بخش ماست که از درون برآمده باشد. گاهی ترس‌ها و مسئله‌هایی که هیچ‌گاه زیر بار حل کردنشان نرفته‌ایم، باعث می‌شوند راه برایمان طولانی و دشوار شود. کمی با خودتان خلوت کنید و از خودتان بپرسید چقدر می‌توانید مشوق خود برای برداشتن گام‌های بزرگ باشید.
بوم مصرف، من و کالای ایرانی
معمولا خوب که خریدهایمان را انجام می‌دهیم، تازه متوجه می‌شویم خیلی از کالاهایی را که خرید کرده‌ایم ضروری نیست. همه ما بین دنیایی از محصولات مختلف محصوریم اما نمی‌دانیم نقش آنها در زندگی روزمره ما چیست و خرید هر یک از آنها برای ما و کشورمان چه سود و ضررهایی دارد؟
بوم امر به معروف و نهی از منکر
گاهی همه چیز را خیلی راحت می‌پذیریم و برای بهتر شدن وضع زندگی‌مان تلاشی نمی‌کنیم. غافل از اینکه خشت به خشت زندگی اجتماعی‌مان را خود ما روی هم می‌گذاریم و بنای زندگی‌مان را شکل می‌دهیم. راستی شنیدید که میگن خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می‌رود دیوار کج؟
بوم آداب زندگی روزانه
یک خاصیت آدم‌های بافرهنگ این است که همه را جذب رفتار و منش خود می‌کنند. اما آیا هر انسانی که بافرهنگ باشد، می‌تواند الگوی ما باشد؟ آیا فرهنگ او با فرهنگ ما تناسبی دارد؟ گاهی سبک زندگی ما آمیخته‌ای از رفتارها و فرهنگ‌های مختلف است. آیا حاضرید سَرَکی بکشید و آنها را بررسی کنید؟
فهرست برنامه‌های من در گام دوم
امکان ندارد بخواهیم کار بزرگی را شروع کنیم اما برای وارد شدن به آن، برنامه‌ای نداشته باشیم؟ برای انجام کارهای بزرگ باید به خودمان مأموریت بدهیم و گام به گام مسیر را مشخص نماییم.
نقش من در گام دوم انقلاب
برای شروع یک مأموریت تازه لازم است رابطه‌ی خود را با محیط و فضاهای گوناگونی که داریم مشخص کنیم. اگر رابطه ما با محیط اطرافمان روشن باشد، خواهیم توانست نقش خود را در هر یک از آنها روشن کنیم.